در امتداد این سالها، دولت برای تحریک بخشهای مختلف کشور، برنامههای متعددی ارائه داده
است. ا?
?ن برنامهها شامل توسعه اقتصادی، بهبود خدمات بهداشت عمومی، ارتقای سطح و تقویت پایههای اجتماعی
است. با این حال، نقدی پھٹنا بر این که برخی از ا?
?ن برنامهها ممکن
است نیازها را بهخوبی پوشش ندهند، وجود دارد.
یک نمونه مهم از این نقد، توسعه اقتصادی
است. دولت برای کاهش بیکاریتاب، ایجاد فرصتیهای شغل
ی و تقویت بازاریابی داخلی، طرحهایی ارائه داده
است. اما سوال این
است که ?
?یا ا?
?ن برنامهها به اندازه کافی گسترده و باهوشیارانه اجرا میشوند؟
در بخش، مثلاً، دولت بر روی توسعه کشاورزی با رویکرد و افزایش صادرات محصولات агریایی تمرکز دارد. ا?
?ن برنامهها برای کاهش وابستگی به بازارهای بینالملل
ی و ارتقای سطح زندگی روستاییها مفید هستند. اما برخی از فعالان agricultural در کشور که ا?
?ن برنامهها نیازهای خاصی را نادیده گرفتهاند، مانند مشکلات آبگیر
ی و تحدید منابع آبی.
در حوزه آموزش و پرورش، دولت بر آن تمرکز دارد تا آموزش عال
ی و متوسطه بهبود یابد. برای مثال، برنامههای پیش?
?ن برای افزایش دسترسی به یادگیری درون
ی و ارتقای کیفیت معلمان طراحی شدهاند. ا?
?ن برنامهها از نظر ما، تلاش قابل توجهی در directions
است که اما هنوز برای رفع مشکلات اصلی در سیستم، مانند نابرابری آموزشی، کافی نیست.
این مسائل نشان میدهد که برنامهای پیشبران دولت، هر چطور که باشند، نیاز به بازنویس
ی و بررسی دوباره دارند تا بتوانند به طور گستردهای واترتیبازی به کشورهای مختلف کمک کند.
